اقتصاد کلان

نظریه سرمایه گذاری و عوامل مؤثر بر میزان سرمایه گذاری

مفهوم اقتصادی سرمایه گذاری با مفهوم تجارتی آن كه در گفتگوهای روزانه به كار می رود تفاوتهای بسیار دارد. برای مثال، هر گاه شخصی تعداد صد سهم از سهام شخص دیگری را بخرد، شخص اول ممكن است چنین اقدامی را نوعی سرمایه گذاری تلقی كند، در حالی كه، در واقع، معادل مقدار سرمایه گذاری شخص مزبور، فروشنده سهام سرمایه گذاری منفی كرده است و بنابراین از نظر اجتماع هیچ گونه سرمایه گذاری جدید اقتصاد انجام نشده است.

«سرمایه گذاری اقتصادی» در كل اقتصاد، تنها هزینه هایی را در بر می گیرد كه موجودی كالاهای سرمایه ای نظیر كارخانه ها و یا تجهیزات فنی و یا موجودی كالاها را افزایش دهد. خرید ماشینهای فرسوده و یا كارخانه هایی كه در سالهای قبل ساخته شده اند از نظر اقتصادی سرمایه گذاری تلقی نمی شود و بدین جهت عنوان سرمایه گذاری را تنها به هزینه هایی میتوان اطلاق كرد كه به منظور ایجاد كارخانه ها و ماشینهای كاملاً نو و یا گسترش ظرفیت كارخانه های موجود و یا افزایش موجودی كالاها انجام شده باشد.

سرمایه گذاری فراگردی است كه در آن كالاهای سرمایه ای برای تولید كالاها و یا خدمات دیگر به كار می رود. بنابراین به روشنی می توان گفت چنانچه از اتومبیل برای حمل كالا یا اداره صنعت و یا فعالیت بازرگانی استفاده شود هزینة خرید آن سرمایه گذاری اقتصادی محسوب می شود. اما اگر اتومبیل تنها برای گردش آخر هفته به كار رود، بدیهی است كه هزینه خرید آن نوعی هزینه مصرفی خواهد بود.