حسابداری پیمان های بلند

مقدمـه:

پیمانكاری فعالیتی گسترده است كه حوزه‌های متنوعی مانند سد سازی، راه‌سازی، ساختمان سازی، تاسیسات نفت و گاز و خدمات را پوشش می‌دهد. فرآیند پیمانكاری دارای جزئیات فنی زیادی است كه از تهیه اسناد مناقصه شروع می‌شود و تا تحویل قطعی كار به كار فرما ادامه می‌یابد.

مهم‌ترین مسئله حسابداری برای پیمانهای بلند مدت زمان شناسایی درآمد و سود و یا به عبارت دیگر تخصیص درآمدها و هزینه‌های پیمان به دوره‌هایی است كه در آن دوره‌ها عملیات موضوع پیمان اجرا می‌شود.

اجرای یك پیمان توسط پیمانكار ممكن است در دوره‌های حسابداری مختلف واقع شود اگر پیمانكار درآمد پیمان را پس از تمكیل پیمان شناسایی كند و در طول اجرای پیمان از شناسایی درآمد خودداری كند صورت سود و زیان پیمانكار در دوره اجرای پیمان، نتایج عملكرد را متناسب با كار انجام شده نشان نمی‌دهد.

استاندارد حسابداری شماره 9 برای حسابداری پیمان‌های بلند مدت در صورت‌های مالی پیمانكار بكار گرفته می‌شود و برای حسابداری در صورت‌های كارفرما كاربرد ندارد. كارفرما برای حسابداری دارایی در جریان ساخت معمولاً از ضوابط استاندارد حسابداری شماره 11 (داراییهای ثابت مشهود) و شماره 8(موجودی مواد و كالا) تبعیت می‌كند. اگر چه به عنوان استاندارد«پیمان بلند مدت» است و به طور معمول پیمان بلند مدت بیش از یكسال به طول می‌انجامد. اما الزامات استاندارد برای پیمانهای كه مدت آن از یك سال كمتر است نیز كاربرد دارد.